فصل امتحانات و نمره دادن است و بسيار غمگين كننده
هستند دانشجويي كه مقاله را كلا دزديده اند ، تمام و كمال و به شدت هم انكار مي خورند و قسم و آيه كه خودشان نوشته اند و وقتي لينك مقاله اصلي را برايشان مي فرستم شروع مي كنند به گريه و زاري كه تو رو خدا بدبختم و بيچاره
همين گريه و زاري را دانشجوياني كه افتاده اند يا نمره شان كم شده است فراوان حضوري و تلفني و تلگرامي انجام مي دهند كه شرم مي كنم جمله اول استاد توروخدا را تا انتها بخوانم
آنچه كه بسيار اندوهگينم مي كند اين فقدان اصول اخلاقي ، فقدان غرور، فقدان احترام به خود است
جدا از اينكه من به شدت دست بالا و شلخته تصحيح مي كنم نمي فهمم و چطور مي توانند بابت نمره اينقدر خودشان را ذليل كنند،
كاملا بياد دارم دانشجويان قديمي را كه حتي افتادنشان با كلاس بود و عزت نفسشان قابل احترام،
يادم هست كه حتي بابت اين پذيرش بزرگ منشانه شكست ،پيش مي آمد كه نمره شان را اضافه كنم
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر